Terugblik economie
Inhaalslag Europese economie?
De economische groei van de eurozone is dit jaar lager dan die van de Verenigde Staten. Dat komt onder andere doordat Europeanen een kleiner gedeelte van hun spaartegoeden hebben uitgegeven dan verwacht. Ook zijn ze een groter gedeelte van hun besteedbaar inkomen blijven sparen. Maar hierdoor is er nu wel relatief meer herstelpotentieel. De Europese arbeidsmarkt blijft verkrappen en de huidige werkloosheid van 6,5% is het laagste percentage sinds 1999. Werknemers hebben hierdoor een sterke onderhandelingspositie wat kan resulteren in meer CAO-loongroei en een verbetering van de koopkracht, in ieder geval op korte termijn.
Wisselende inflatiecijfers en een renteverlaging
Amerikaanse inflatiecijfers stabiliseerden rond de 3%, waarmee ze nog duidelijk boven de 2%-inflatiedoelstelling van de Fed (Amerikaanse centrale bank) blijven liggen. In Verenigde Staten is de arbeidsmarkt ook relatief krap waardoor lonen al een langere tijd harder kunnen stijgen dan de prijzen, maar er is nog geen sprake van de zogenaamde loon-prijsspiraal. In de eurozone schommelden de inflatiecijfers tussen de 2,4% en 2,9%. Desondanks durfde de ECB (Europese centrale bank) het in juni wel aan om, na twee jaar van renteverhogingen, haar beleidsrente met 25 basispunten te verlagen. In de aanloop naar dit besluit was er wel voor gezorgd dat hier weinig twijfel over bestond dus de financiële markten kwamen niet voor verrassingen te staan.
Verrassing van Macron
De economische groei van Frankrijk en Duitsland blijft achter bij die van zuidelijke landen in de eurozone. Vooral het productie-intensieve Duitsland heeft moeite met de export van haar producten naar landen zoals China. Toch is het wel gunstig dat de zuidelijke eurolanden goede resultaten behalen en zo gedeeltelijk uit de schulden kunnen groeien. Daarmee voorkomt de eurozone het risico op fiscale fragmentatie, waarbij zuidelijke landen aanzienlijk meer moeten betalen om kapitaal aan te trekken dan westelijke landen. Toch blies de Franse president Emmanuel Macron in juni de discussie over de Europese staatsschulden weer een nieuw leven in. Als reactie op een groot verlies van zijn partij in de Europese verkiezingen besloot hij om nieuwe parlementsverkiezingen aan te kondigen. Politieke onzekerheid in Frankrijk zorgt voor meer onzekerheid over de toekomst van de EU in zijn geheel, en zeker ook over de schuldontwikkeling van Frankrijk. De opluchting dat het radicaal-rechtse blok niet gewonnen heeft, leidde tot een positieve reactie van de markt. De kans bestaat echter dat dit sentiment weer omslaat als de Franse begroting niet op orde komt.